Het gebouw ontleent zijn naam aan de klok die de aankomst van reizigers en goederen uit Namen en Luik aankondigde. Het was een hotel tot aan de Franse Revolutie. Vanaf het midden van de 19e eeuw gaf het onderdak aan verschillende families. Op het einde van diezelfde eeuw werd het gebouw gerestaureerd. Het is een van de mooiste voorbeelden van Maas-architectuur uit het begin van de 17e eeuw, zoals het jaartal 1606 op het niveau van de gelijkvloerse verdieping aangeeft. Het wordt geflankeerd door een engelenhoofd tussen twee bustes, van een vrouw en een man.
De hoofdgevel, met twee en een half niveaus, werd gebouwd in baksteen en kalksteen in twee fases, zoals de licht gebroken lijn aangeeft. De gelijkvloerse verdieping in metselwerk heeft een gebogen deur met daarboven een kruisvenster. Langs beide zijden bevinden zich drie of ier kruisvensters. De eerste verdieping telt acht vensters terwijl de bovenste halve verdieping verlicht wordt door zes omkaderde vensteropeningen. Aan de rechterzijde van de gevel bevinden zich vijf mascarons met een vrouwenfiguur, een mannenfiguur en drie groteske figuren. Een hoog zadeldak met dakvensters bekroont het gebouw. Het interieur onderscheidt zich door de aanwezigheid van een schoorsteen in zandsteen uit de 17e eeuw, een tweede schoorsteen met faiencetegels uit de 18e eeuw en een plafond met kleine gewelven.
Geklasseerd als monument op 14 januari 1950
