Dit huis in Maasstijl, opgetrokken met baksteen en kalksteen in de tweede helft van de 17e eeuw, kende een belangrijke verbouwing op het einde van de 19e eeuw. Het was de bedoeling het huis op het niveau van de gelijkvloerse verdieping aan te passen aan de huizenlijn van de straat, door toevoeging van een nieuwe gevel in metselwerk, met drie ramen en een deur. Deze uitsprong werd in de hoogte gecompenseerd door de toevoeging van een smal balkon in neo-renaissancestijl. De bovenverdieping werd vroeger over praktisch de hele breedte ingenomen door vier aaneensluitende kruisvensters, die achteraf dichtgemetseld werden. De kruisvensters van de bovenste verdieping kenden een gelijkaardig lot op dezelfde plaatsen. Een zadeldak in leisteen bekroont het geheel. De ramen van de achtergevel werden eveneens verbouwd, net zoals de gelijkvloerse verdieping die een lage aanbouw kreeg die er loodrecht op staat.
Geklasseerd als monument op 23 september 1988
