Deze woning uit het einde van de 17e eeuw maakte oorspronkelijk deel uit van een groter geheel, dat ook nr. 18 omvatte. Het telt drie en een half niveau en maakt ruim gebruik van baksteen en kalksteen, wat typisch is voor de gevorderde Maasstijl. De gelijkvloerse verdieping, een commerciële oppervlakte, heeft haar oorspronkelijk karakter verloren, terwijl kleine wijzigingen werden aangebracht aan de openingen. Zo hebben enkel de ramen op het niveau van de kapconstructie nog hun kruisvensters.Grote kalkmodillons steunen in de gevel de kroonlijst en het zadeldak in leisteen. De achtergevel, waarvan het gelijkvloerse niveau en de overige niveaus werden gewijzigd, bestaat uit vakwerk met opvulling van wit gekalkte baksteen.
Geklasseerd als monument op 26 november 1973.
