Deze woning uit het einde van de 17e eeuw vormde oorspronkelijk een geheel met nr. 16. Ze bestaat uit drie en een half niveau en er werd ruim gebruik gemaakt van baksteen en kalksteen, wat typisch is voor de gevorderde Maasstijl. De gelijkvloerse verdieping getuigt van verbouwingen en heeft de voorgevel van een apotheek uit de 19e eeuw. De vensteropeningen tonen de evolutie doorheen de tijd. Hun steunen werden verlaagd en de kruisvensters zijn verdwenen. Grote kalkmodillons steunen de kroonlijst en het zadeldak in leisteen. De achtergevel, waarvan het gelijkvloerse niveau eveneens werd gewijzigd, bestaat uit vakwerk, opgevuld met wit gekalkte baksteen. Het paalt aan moderne bijgebouwen.
Geklasseerd als monument op 26 november 1973.
