De oude ‘halle al’Chair’ of vleeshal, gelegen op de linkeroever van de Samber, werd gebouwd tussen 1588 en 1590 in opdracht van Filips II. De werken werden geleid door de bouwmeesters van het graafschap, Conrad II van Nuremberg en Bastien Sion. Het was een propaganda-actie van het Spaanse regime na lange jaren van onrust. Namen fungeerde als hoofdstad in de politiek voor de herovering van de Nederlanden. Deze symbolische functie wordt ook weerspiegeld boven de ingang in de ‘wapens van zijne Majesteit’, in 1859 gerealiseerd door de steenhouwer Jehan David.
Na onderdak te hebben verleend aan een zondagsschool, magazijnen, een arsenaal, een hospitaal, een tempel voor protestantse troepen van het Nederlandse garnizoen en een theater voor de Franse troepen na het beleg van 1746, werd de oude hal een archeologisch museum.
Het langwerpige gebouw in baksteen en blauwe steen heeft een rechthoekig grondplan. De traditionele Maasarchitectuur is beïnvloed door de renaissance van het einde van de 16e eeuw. Vandaag is het een unieke getuige van een burgerlijk openbaar gebouw, na de vernieling van het stadhuis in 1826. Het gebouw heeft bovendien een uitzonderlijke (binnen)trap met rechte trapdelen boven elkaar in steen en hout, die waarschijnlijk de oudste is in zijn soort.
Geklasseerd op 15-01-1936.
Uitzonderlijk erfgoed van Wallonië
