Als middelpunt van een Luikse en daarna Naamse (1344) heerlijkheid werd dit stevige, rechthoekige bouwwerk opgericht binnen de omhelzing van brede slotgrachten.
De toegang tot de slottoren verliep oorspronkelijk via een wegneembare loopbrug, die later vervangen werd door een brug met drie bogen die uitkomt op het hoenderhof. Dit hof is ondertussen een hoeve geworden, die eveneens bescherming geniet van slotgrachten en
een versterkt portaal.
De toren telt drie oorspronkelijke niveaus in breukstenen van kalksteen.
Het derde niveau is de bevoorrechte woonruimte, die meer verlicht is en nog beschikt over een uitspringende latrine.
De vierde verdieping, in baksteen en vakwerk, dateert uit de 16de eeuw en springt ook uit.
Monument en ingedeelde plaats (22-01-1973)
Uitzonderlijk erfdeel van Wallonië in 2009
