De Saint-Remaclekerk is een gotisch gebouw in kalksteen. Ze werd rond 1500 gebouwd op de plek van een voorganger, vermoedelijk uit de 9e eeuw. De kerk had te lijden van twee branden, in 1615 en in 1806. Er werden twee grote restauraties ondernomen, in de 19e en in de 20e eeuw.
De kerk telt drie beuken met drie traveeën, een niet-uitspringend transept en een driezijdig koor met twee traveeën. Vooraan de kerk verrijst een toren met enkele schietgaten en een klassiek portaal uit 1715. Boven op de toren verrijst nog een barokke klokkentoren in leisteen die tijdens de eerste restauratiecampagne herbouwd werd. Hij bevat een klok, een bolvormig torendak, een kleine daklantaarn en een achthoekig kapelletje.
Het kerkschip is onderbroken door arcades waarvan de aanzet en de kroonlijsten opgesmukt zijn met gesculpeerde hoofden. De grote openingen met flamboyante opvullingen van het kerkschip en het transept, werden gerestaureerd in de 19e eeuw en zijn versierd met druiplijsten.
Men kan de kerk ook binnengaan langs twee deuren, de zuidelijke zijdeur en de zuidelijke deur van het transept. De eerste is een rondboogdeur met lijstwerk met een prismabasis en archivolten op een steun, die menselijke hoofden voorstellen.
De gebrandschilderde ramen uit 1974 zijn het werk van Louis-Marie Londot.
Geklasseerd op 25-01-1938
